E përgjakshme
Dëshira më mban gjallë, mendueshëm
këtë natë
Për ti kujtuar vetes, kohën,kur isha aq me fat.
Duke lënë të rrjedhin rreshta, ndër gishta
Për të belbëzuar vargje, aq të trishta
Ngutshëm,
me shumë dëshirë, kaloj në duar,
Një rubin të paçmuar
Një gur në të kuqe përvëluar
Me rreshta të dukshëm për t'u lexuar
E përgjakshëm lexoj me madhështi
Dëshirën që u humb në një stuhi.
Një varkë shpëtimi aty kish mbërritur
Dëshirën e humbur, nga deti për ta ngritur...