Lulja e kompleksitetit
Lulja e kompleksitetit
I druhet vetes
Kur më shumë nga vetja nxjerr,
Kur përpiqet të fshihet
Të mos zbulohet
Kur data i kallet në ferr.
Petalet drithërohen
kur për veten dy gramë më shumë zbulon.
E ato tokës i lëshohen
kur zotimin ndaj vetes shkelmon.
Lulja e kompleksitetit
I druhet botës
Kur algoritmin me këmbë shkel.
Në pasiguritë më të mëdha të vetes
Në çmenduri kalon kur nga vetja del.