Pasqyrë apo xham?

Nga Meri Xhafa -
(Dua ta nis kështu...)
Ne njerëzit, jemi copëza të vogla qelqi, që mundohemi me atë tonën të krijojmë një mozaik, në dukje të paarritshëm.
Në dukje siç thashë.
Jo më kot zgjodha fjalën 'qelq' teksa nisa të shkruaja. Shumë mirë mund të kisha thënë dhe pasqyrë ose xham. I kap nga përgjithësia, që ti veçoj më vonë.
Përse jemi një mozaik në dukje i paarritshëm?
Sepse jemi copëza që nuk e lejojmë veten të jemi të së njëjtit lloj. Mozaiku ynë është një kompozim i këndshëm pasqyrash dhe copëzash xhami, të cilat qëndrojnë bukur nga larg, pranë njëra-tjetrës, por kur afrohesh dhe i shikon më mirë, kupton se diçka nuk duket dhe aq bukur. Këto janë mendimet tona, frika për të pasur mendime të lira, guximi për të qenë njeri, dëshira për të shkuar pas turmës.
Ndaj dhe kemi dy grupime njerëzish; po ndalem vetëm në dy sepse çdokush do ta gjejë veten këtu. Dy, si shumica dhe pakica, pozitivja dhe negativja.
Pasqyra, si objekt reflektues, një copë qelqi që merr ngjyrë, ana pozitive, pakica do të thoja. Ata që e shikojnë reflektimin e vetes jo vetëm në dukje, por dhe në sjellje. Njerëzit e pasqyrës, janë njerëzit e karakterit, e shohin të drejtën, por shohin dhe luhatjet. Pasqyra të nxjerr zbuluar, dhe kur ti shikon veten, aty shikon dhe mendimet, je një njeri i hapur. Mendon se i duhesh botës, mendon se i duhesh mozaikut, por në të vërtetë nuk ke dhe aq dëshirë.
Njerëzit e xhamit, duan domosdoshmërisht të jenë në mozaik. Nuk e njohin veten, turren pas një mendimi 'lider', nuk njohin kufinjtë. Këtu dua të bëj një ndërhyrje; jo vetëm që nuk njohin kufinjtë e përgjithësisë, kufinjtë e etikës, por më keq akoma.
Njerëzit "prej xhami" nuk njohin kufinjtë e vetes.
Përse ndodh kjo? Sepse ata nuk njohin veten e tyre! Më lejoni t'ju them se përse i quajta xham. Sepse janë prerës, ashtu si xhami, të presin në fjalë, në veprime. Janë xhama, sepse janë lehtësisht të thyeshëm, vështirë të arrish t'u bashkosh copat. Njerëzit e xhamit janë shumica, sepse mendojnë se të vetmit nuk munden. Janë gabimi i një mozaiku, sepse e nxjerrin atë jashtë kornize, në mënyrë që të përhapet.
Për t'u kthyer në fillim, mozaiku ynë në dukje i paarritshëm, plotësohet mirë, ndriçon nga larg, dhe ndriçon...
Derisa një ditë energjia të jetë shuar dhe elektriciteti të bjerë.

Të gjithë e kanë lexuar

Të dua vs Të kam xhan

Nga Meri Xhafa -
(Të dua - për gënjeshtarët. Të kam xhan - për gënjeshtarët e sinqertë.) Sikur për një herë të vetme, jam e sigurt që ju kanë thënë "Të dua!" A e keni pyetur ndonjëherë veten përse jua kanë thënë? Sepse ka qenë një lumturi afatshkurtër! Njerëzit thonë të dua pa e ndjerë, pa e kuptuar se pse po e thonë, pa u prekur nga vetëdija e tyre. Thonë të dua, dhe nuk e kthejnë kokën pas për ti vënë peshë fjalës. Thonë të dua, sepse në fakt ju pëlqejnë të bëjnë lajka. E përdorin atë famozen Të Dua, për të marrë besim, për të thyer zemra, për të shpenzuar kohë pa mundur të japin pak nga grimcat e shpirtit të tyre inekzistent. Por, a i besoni ju "Të dua-s"? Po, po dhe po! I besoni deri në verbëri. I besoni sepse e keni shpirtin të mbushur plot, nuk i lini vetes kohë për dyshime, nuk doni ti besoni dyshimeve. I besoni, sepse nuk doni ta prishni magjinë, sepse nuk keni forcë të mendoni ndryshe. Sepse jeni pak të dobët, le ta themi mes nesh. Përse nuk e zëvendësoni Të...
Këtu mund ta lexosh të plotë

Nuk kanë përgjigje këto pyejte

Nga Meri Xhafa -
Përse Sterjo? A e gjete ti përsenë kur pikëpyetje të vazhdueshme rridhnin rreshtave të tu? Pse Heró? A po ju trembesh ti pikëpyetjeve kur bezdisshëm kërkojnë një shpjegim? Pse jo o njeri pa emër? Në larminë e fjalorëve të botës ti zgjedh të mos shprehesh, ti zgjedh frikshëm heshtjen, trembshëm trembem... Ç'janë ato drithma urdhëruese që të komandojnë si ushtar të përbetuar pa pyetur për vitet e jetës? Në pritje të kujt jam unë, mundem ta di?! Një pikëpyetje tjetër...e një papërgjigje tjetër  A arrin dot ti t'i bindesh një fati të paudhë, një fati të paanë që dhe copëzat e shpresës i janë vrarë nga errësira? A arrin dot ti të ndrydhësh veten në gjithë gjerësinë e spektrit tënd? Cili shqetësim i rradhës po e zvogëlon mendjen tënde duke i ngushtuar me dhunë rrahjet e lira të zemrës? Pse vendose të huazosh stalaktidet nga majat më të larta të Olimpit përjetësisht? Përse me zgjedhjen komando e devijon të vërtetën duke e çuar disa milje larg? Pse ja drejtove vetes pyetjen "Unë?...
Këtu mund ta lexosh të plotë

What would you do for love?

Nga Meri Xhafa -
Image
*123, 123 dashuro! 123, 123 dashuro!*  Duke u nisur nga fakti që unë jam një femër tepër romantike në botën e fjalës dhe fjalet e mia i përulen dashurisë, një tjetër shkrim shkon në adresë të saj.  E duke qenë se unë nuk mund t'i kushtohem dashurisë e vetme, këtë rradhë mora një bazë mjaft të mirë. Një bazë që më bëri jo vetëm të qartësoj ide, por të gjykoj ndryshe, të ndiej ndryshe, të ndiej më shumë.             Por çfarë do të bënit ju për dashurinë, e nëse keni mundur, çfarë keni bërë?    Këtë pyetje iu shtrova pak ditë më parë ndjekësve të mi. Përgjigjjet e të cilëve, do ti rradhis më poshtë.             Çfarë do të bëja për dashurinë. * Dikush thotë se në emër të dashurisë, do të dashuronte, kaq e thjeshtë. Konkretisht: "Do t'i falesha qenies tënde, që jetës time t'i jepte jetë!" Dashuri që vret, vetja jonë e lënë pas me mijra herë nga zemra altruiste, çfarë ndodh me ndjenjat tona...
Këtu mund ta lexosh të plotë

Pas t'njëzetegjashtit

Nga Meri Xhafa -
Po ti jap do lamtumira, Se kurr si dihet, ma mirë dhe për nesër ti kesh Po t'flas pa dredhina, që mu, kur t'mos m'gjesh n'pritje, ti zemën, t'mos mërzitesh I kam prit ikjet. Si vmendjen tane që noshta se mora kurr! E tani pres t'kalojn vitet Me largsinë tane t'msohem un! Kisha menu se për ty asnji varg se kisha shkru Amo për ty s'kisha menu, Që n'rastin ma t'par që po t'jepet, N'rastin ma t'shpejt, me tradhtu! Kush i priti dashnitë e vërteta e mbet pa u zhgënjy?! Kush? Ahh ju lutna m'thoni! Kujt i mbet zemra pa ju thy?! *** Moral sdu me ndi kur lexoni se flas për dhimba e bes t'shkelun S'jeni ma budalla more mu verbu pri dashnisë, Mi besu nji zemne t'dehun! Ju thrras fort, ju e dini. N'mnyr kshtu që mos baj gjama Për dashni t'rreme e për lot t'derdhun Ma mir kishit nejt te Nana. Mos mi merrni fjalt pesh! Trimave gati për m'ju fal, Mendonja tej qillit! Dy zemra s'i ke...
Këtu mund ta lexosh të plotë